Tuesday, August 02, 2005
آرش کمانگیر
یادم می آید خیلی کوچک بودم که شعر آرش کمانگیر را شنیدم. مبهوت از شخصیت بزرگ آرش ، قلب کوچکم به تندی می تپید و مو بر تنم سیخ شده بود و بعدها مایه مباهاتم، که ما چنین آزادمردانی داشته ایم. سالیان بعد، چند سالی بعد از سال 57 ، با اتفاقات بوجود آمده معتقد شدم که تمام اینها افسانه ایی بیش نیست و هیچگاه واقعیت نداشته و نخواهد داشت.
حالا اما با دیدن آزادگی ، شجاعت و مقاومت اکبر گنجی دوباره به یقین رسیده ام اما اینبار مایه مباهاتم نخواهد بود اگر گنجی جان در این راه نهد
