زمزمه های ذهن من

از صبح تا حالا دوتا قرص سرما خوردگی، یک قرص آنتی هیستامین، یک قرص پروپانول، یک استکان چای کمرنگ و سه عدد بیسکویت سبوس دار گرجی خورده ام، وبلاگ گردی کرده ام و ایمیل زده و دریافت کرده ام و چند صفحه ای هم از کتاب الکترونیکی "بابا لنگ دراز" را به زبان استعمار گر پیر خوانده ام (وزیر آموزش و پرورش فرموده اند آموزش زبان انگلیسی در مقاطع ابتدایی باعث تسهیل هجوم فرهنگی می شود!! حکایت کنند کسی خودش را در آیینه نگاه کرد و گفت خدایا آفریدی یا ...ی. )و در حال حاضر اندکی دلم و بیشتر از آن سینوسهایم درد میکنند و خوابم گرفته است شدید
در عالم وبلاگ جز خبر رسانیهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، هنری و ... خانم شین
و همسرشون آقای الف
به سلامتی صاحب پسری "سینا صارمی" نام شده اند که قدمش مبارک و دیگران را هم سفارش نموده اند که اجاقها و کوره هایشان را هر چه زودتر به راه اندازند که حسی بس شیرین است!؟
یاد مطلبی افتادم که مدتی است در ارتباط با افراد مختلف جامعه مرتب در ذهنم تکرار می شود. جفرد جامعه شناسی در مورد کاهش نرخ رشد جمعیت ایران طی بیست و پنج سال گذشته هشدار داده بود !! (نقل به مضمون) : کاهش نرخ رشد جمعیت در ایران بیشتر به طبقه تحصیلکرده و خانواده هایی که نگران تحصیل، تربیت و آینده فرزندانشان هستند برمی گردد و میزان زاد و ولد در خانواده های سطح پایین جامعه تقریبن تغییری نداشته است.سیاست غلط دولتمردان و تصمیم گیرندگان حکومت ایران و عدم اطلاع رسانی صحیح به طبقات محروم و فرودست جامعه از یک طرف و همان سیاست های غلط و نگرانیهای گروهی دیگر از مردم (بهتر است بگوییم طبقه "چیز فهم تر" و در نتیجه همیشه "نگران آینده") باعث بوجود آمدن معظلی بسیار عظیم در آینده نه چندان دور خواهد بود. نتیجه طولانی مدت آن هم بروز ناهنجاریهای اجتماعی وسیع و سوق یافتن جامعه ایرانی به سوی جامعه ای متضاد از لحاظ فرهنگی و افول شدید جایگاه فرهنگ و فرهیخته در جامعه آینده ایران خواهد بود؛ همانطور که در حال حاضر آثار این حرکت قابل حس می باشد. بنظر می رسد بینش "هرآنکه دندان دهد نان دهد" اوایل انقلاب در حال به ثمر نشستن است

حالا که چنین است، برای نجات مملکت فخیمه گل و بلبل بهتر است اجاقها و کوره هایمان را بیشتر به فعالیت واداریم. خدا توفیق