Tuesday, July 18, 2006

قاتی پاتی

زن و شوهری به این نتیجه رسیدن که شب جمعه به شب جمعه خیلی دیره و تصمیم بر شب ِ دوشنبه به شب ِ دوشنبه شد. حالا این شده حکایت وبلاگ نویسی من که خیلی دیر به دیر می نویسم. حتمن باید در این مورد تجدید نظری بشود!؟
از حال ما اگر بخواهید ملالی نیست جز نبود ِ چندین ده چیز در زندگی روزمره مان که از نظر برادران بر مسند نشین، باید صرف نظر شود
اینجانب توسط سفارت فخیمهُ برادر و خواهر فراخوانده شدم به امتحان بلاغت کلام به زبان فرنگی که گویا اِسپیکینگ می نامندش برای روز پنجشنبه بعدازظهر، و امتحان نگارش و تشخیص صحبت و درک متن به همان زبان برای شنبه آینده. در همین حین، شرکت مان با گفتمان مرسوم چوب و چماق، مجبور کرده شش روز هفته تا ساعت هفت شب حضور داشته باشیم و مثل آن حیوان بزرگوار کار کنیم که در این موقعیت ،قوزی به بالا قوزهایمان اضافه کرده است . زیاده عرضی نیست و امیدوارم که سه شنبه به سه شنبه خیلی دیر نباشد که والله بضاعت مان همین است

|

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Blogroll Me!

PageRank