زمزمه های ذهن من

هفده هیجده سال پیش در دوران دانشجویی یکی از اعتیادات من گوش کردن به آهنگ های گروه پینک فلوید بود. آن موقع سی دی نبود و ما از نوار استفاده می کردیم (منظور از استفاده همانا گوش کردن است) و پدر آن 2-3 تا نوار را در آوردم از بس چرخیدند و من لذت می بردم. امروز از پس گذر آن همه سال دوباره نیم ساعتی با گوش دادن آهنگ هایی از پینک فلوید به حس و حال آن دوران برگشتم. از دانشگاه خیری به ما نرسید (والبته برعکس) ولی به خاطر پنج سال عمری که در دانشگاه صنعتی اصفهان گذاشته ام و آمده ام احساس می کنم ازش طلبکارم. آبدارخانه و کتابخانه دانشکده برق یاد باد. آن ایام جوانی و آن همه انرژی یاد باد. اما من از آن پنج سال عمر نمی گذرم، می خواهمش
Shine on your crazy diamond دارد می خواند