زمزمه های ذهن من

سلام بر خانم یا آقایی که شما باشین

می گن سن چهل سالگی برای آقایون سن خاصی هست و در این سن تغییر و تحولی در این گروه از آدم ها رخ می ده. حالا چرا آقایون؟ من نمی دونم. جمله پر معنی هست که حتمن شنیدین میگن سن چل چلیشونه. خب یعنی هم به سن چهل میرسن و هم ممکنه خل و چل بشن. یکی می گفت یا از این طرفی میافتن و احساس پیری و افسردگی می کنن و یا از اون طرفی احساس جوانی و ماجراجویی. مثلن تو همین سن و سال بیشتر میبینین عاشق بشن، دوست دختر بگیرن، دیوونه بازی در بیارن (که همین شامل دو قسمت قبل هم میشه) و کارهای دیگه ؛ از شما چه پنهون من یه چند سالی بود این حس را نصفه نیمه داشته ام و نمی دونستم مربوط به چه مرضی ه و حالا مطمئنم که من از دو سه سال قبل تا حداقل ده سال آینده چهل ساله خواهم ماند و حتمن هم از گروه دوم خواهم بود و از این موضوع خیلی خوشحالم

----------------------------------------------------------------------------------------------

دوباره از شما چه پنهون اینقدر که من وبلاگ می خونم اگه می نوشتم چیییییی می شد. بگذریم جونم براتون بگه آنقدر از سریال لاست توی این وبلاگاتون نوشتین که من هم شروع کردم ببینمش ولی نمی دونم کلش چند تا دی وی دی هست و اینی که من دارم کامل هست یا نه. نمی دونم اصلن کسی حالش رو داره وبلاگ من را بخونه یا نه ولی اگه می دونین چند فصل و چند دی وی دی هست بهم بگین

----------------------------------------------------------------------------------------------

اگه فکر کردین الان میگم فتوبلاگم به روز شده و آدرس همین بغل سمت راست؛ اشتباه کردین

----------------------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت: ندا جون مطمئنم می دونی که من از همون اول هم رگه ایی از خلیت و چلیت داشتم و مطمئن باش کماکان همان کبریت بی خطرم هی نپرس کجا بودی و با کی بودی و چرا دیر اومدی و اون صدای نازک پشت تلفنت چی بود و کی بود و و و. خب مطمئن باش دیگه